Βλέπω μικρού μήκους ταινίες αρκετά περισσότερο από τον μέσω σινεφίλ. Δεν είναι ότι το παινεύομαι, απλά μου αρέσουν και τις παρακολουθώ. Παρότι η χώρα μας βγάζει αρκετές μικρού μήκους, η αλήθεια είναι ότι μοιάζουν πιο πολύ με φοιτητικά πειράματα με την κάμερα παρά άρτιες ταινίες. Όπως και να το κάνουμε χώρες που έχουν παράδοση στον κινηματογράφο βγάζουν και πιο αξιόλογες μικρού μήκους. Το περίεργο στην υπόθεση είναι ότι δεν έχει λογική αυτό, αφού τα χρήματα και γενικότερα οι απαιτήσεις για την μικρού μήκους είναι τα ελάχιστα. Άρα αυτό που χρειάζεται ουσιαστικά είναι όρεξη, καθαρά μυαλά και φρέσκες ιδέες κάτι το οποίο σαν χώρα δεν το στερούμαστε. Αυτό που ίσως στερούμαστε είναι η ξεκάθαρη εικόνα του τι πρέπει να είναι μια ταινία (μικρού ή μεγάλου μήκους) αλλά καλύτερα να αναφερθώ αλλού σε αυτό γιατί θα πλατειάσω και θα χάσω το θέμα μου. Είναι εντυπωσιακό λοιπόν πώς νέοι δημιουργοί δεν καταφέρνουν -ούτε στο φεστιβάλ της Δράμας- να έχουν αξιόλογες ταινίες. Ίσως ένας λόγος είναι ότι το βλέπουν απλά ως ένα σκαλί για να φτάσουν στην μεγάλου μήκους και δεν το πιστεύουν σαν αυτόνομη κινηματογραφική φόρμα. Κατά την άποψή μου κάνουν λάθος διότι για να κερδίσει τους παραγωγούς, πρέπει καταρχάς να τους τραβήξει την προσοχή και να δουν μια άρτια ιστορία που να έχει κάτι να πει και όχι μια καλογυρισμένη σκηνή ή ένα δυνατό πλάνο.  Για να μην γίνομαι κουραστικός, η ταινία που μόλις είδα (και λόγω του ενθουσιασμού μου έγραψα αυτό το κείμενο), είναι ελληνική, είναι άρτια, είναι πρωτότυπη και σίγουρα θα ξεχωρίσει σε πολλά φεστιβάλ. Ένα μεγάλο μπράβο στους δημιουργούς της που δεν κώλωσαν να φέρουν επιτέλους αμερικάνικης (όχι χολιγουντιανής) αισθητικής σενάριο στην Ελλάδα και να το γυρίσουν με πολύ προσεγμένα εφέ και γρήγορες εναλλαγές σκηνών. Και το σενάριο και η σκηνοθεσία θυμίζουν τον Ταραντίνο της προηγούμενης δεκαετίας και παρότι τα πρώτα λεπτά σε πιάνει μια παγωμάρα γιατί αισθάνεσαι ότι βλέπεις μια κακή απεικόνιση των ταινιών του, λίγο αργότερα σε κερδίζει κατά κράτος και δεν μπορείς να αρνηθείς ότι πρόκειται για μια από της ελάχιστες ελληνικές μικρού μήκους που με την κατάλληλη προώθηση θα μπορέσει να κάνει «καριέρα» και στο διεθνές διαδικτυακό στερέωμα. 

Ιορδάνης Κοραθάς