Νιώθω υποχρέωσή μου, αλλά είναι και ευχαρίστησή μου, να ξεκαθαρίσω τι σημαίνει «δημιουργικά αργόσχολος». Η ειρωνεία σε όλο αυτό είναι ότι για να γίνει ξεκάθαρη η ιδέα του όρου «δημιουργικά αργόσχολος», πρέπει πρώτα να καθοριστεί μια πιο εύκολη έννοια, κι αυτή η έννοια είναι το ακριβώς αντίθετο αυτού του όρου. «Τεμπέλης της σκέψης» είναι ο άνθρωπος που βαριέται να σκεφτεί. Είναι ο άνθρωπος που θέλει να κρατάει το μυαλό του συνέχεια απασχολημένο με κάτι εύκολο και ανούσιο. Είναι ο άνθρωπος που δουλεύει όλη τη μέρα για να μην αφήσει καθόλου χρόνο στον εαυτό του να σκεφτεί. Είναι ο άνθρωπος που κατηγορεί σαν τεμπέληδες όλους όσους αφιερώνουν χρόνο στη σκέψη τους και δεν δέχονται το καθετί χωρίς να το εξετάσουν. Είναι αυτός που τεμπελιάζει να κάτσει να σκεφτεί, γιατί είναι δύσκολο και στενάχωρο. Είναι ο βολεψάκιας ο αργόσχολος της σκέψης. Ο «δημιουργικά αργόσχολος» ίσως είναι περιττό πλέον να αναλύσω τι είναι, αφού ήδη ανάφερα το ακριβώς αντίθετο. Η κύρια κατηγορία που του προσδίδουν, είναι ότι δεν θέλει να δουλέψει και είναι αργόσχολος. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι έτσι. Θέλει να δουλέψει, απλά πιστεύει ότι - δεν είναι σωστό, δεν είναι πρέπον, δεν είναι ευγενικό, δεν είναι λογικό και τέλος δεν είναι απαραίτητο να δουλεύει ένας άνθρωπος τόσο πολύ και καταυτό τον τρόπο. Η δουλειές που έχουν ετοιμάσει για εμάς είναι μια παγίδα που έχουν στήσει αυτοί που θέλουν να δουλεύουν πολύ - για λόγους που έχω είδη αναφέρει - γιατί είναι τεμπέληδες.

Ιορδάνης Κοραθάς